Wśród pól ryżowych. Trekking z Banaue do Batad.

Do Banaue, miasteczka w północnym Luzonie, przyjeżdżamy około godziny 7:00 rano. Mimo wczesnej pory w mieście panuje gwar. Szybko przepakowujemy najpotrzebniejsze rzeczy do mniejszego plecaczka, dogadujemy cenę z lokalny przewodnikiem i już po chwili mkniemy trycyklem w stronę miejsca, gdzie rozpoczniemy nasz jednodniowy trekking.

Trasa Banaue-Pula-Cambulo-Batad nie jest szczególnie wymagająca i spokojnie można zrobić ją w jeden dzień. Oczywiście każdy przewodnik będzie Was zapewniać, że lepiej skusić się na nocleg w jednej z tradycyjnych wiosek i pewno będzie miał racje, ale z braku czasu musieliśmy ograniczyć się do szybkiego, jednodniowego marszu. Trasę udało nam się pokonać w 9 godzin.

Początek trekkingu nie jest wymagający. Zaledwie 4 godziny dzielą Banaue od Puli, małej wioski z kilkoma tradycyjnymi, drewnianymi domami Ifugao. Droga prowadzi przeważnie wzdłuż krawędzi gór, więc jest w miarę płaska. Jako, że nie odczuwamy jeszcze zmęczenia mamy czas na pogawędkę z naszym przewodnikiem. O ile ja staram się prowadzić lekką, luźną dyskusję, tak Rostek bez skrupułów wypytuje o wszystko – o kolonializm, o hiszpańskie wpływy, o pory roku, o pogodę, o wesela, o edukację, o zarobki, a nasz przewodnik ledwo nadąża za zmianami tematów. Po 4 godzinach na horyzoncie pojawia się pierwsza miejscowość, a my robimy sobie przerwę niedaleko naturalnego basenu wytworzonego przez niewielki wodospad.

Trasa pomiędzy Pulą, a Cambulo jest o wiele bardziej malownicza i wiedzie przez tarasy ryżowe. Grudzień to czas oczyszczania pól, więc kamienne koryta wypełnione są wodą, która odbija piękny kolor nieba. Śliskie kamienie oraz wąskie przejścia znacząco spowalniają nasz marsz, jednak obecność zielonych wzgórz oraz tarasów wynagradza wszystko. Do Cambulo docieramy w 3 godziny, gdzie dorywa nas lekki deszcz. Tuż za miastem robimy sobie przerwę razem z czwórka Francuzów, którzy następnego dnia mają zamiar zdobyć górę Amuyao.

Ostatni etap (Cambulo-Batad) wydaje się być najtrudniejszy. Trasa pnie się do góry, by zaraz później spaść stromo w dół, a przelotny deszcz powoduje, że nasze brudne od błota stopy, ślizgają się po kamieniach i betonowych schodach.

Po dwóch godzinach zdobywamy viewpoint, z którego rozpościera się piękny widok na amfiteatr pól ryżowych. Złapany w ostatniej chwili zachód słońca powoduje, że w tafli wody odbija się kolor nieba, chmur i zachodzącego słońca, który w połączeniu z rześką zielenią daje niesamowity efekt.

Docieramy do wioski, zamawiamy dwie miski ryżu oraz kurczaka Adobo, rezerwujemy ostatni wolny pokój, żeganmy się z naszym przewodnikiem, przed zaśnięciem toczymy walkę z 3 (!!!!) gigantycznymi karaluchami, a o poranku łapiemy busa do Banaue, gdzie odbieramy nasze rzeczy i z 2 przesiadkami udajemy się do Luplupy – miejscowości w regionie Kalinga, w której mamy okazję poznać ostatnią filipińską tatuażystkę – Fang Od.

_______________________________________________________________________

Informacje praktyczne:

♥ 50 peso = 1 dolar

♥ Autobusy z Manili do Banaue odjeżdżają codziennie o godzinie 21:00, 21:30, 22 i 22:30, a firma Ohayami jest obecnie jedynym przewoźnikiem, który ma monopol na tą trasę. Podróż trwa 10 godzin, a na miejscu byliśmy około godziny 7 rano.

♥ Po przyjeździe należy się zarejestrować i wpłacić 20 peso.

♥ W miasteczku jest kilka miejsc, w których można zorganizować trekking i przechować bagaże. My udaliśmy się do Half Way Lodge&Restaurant, gdzie za 100 peso mogliśmy zostawić dwie torby i dwa śpiwory.

♥ Na miejscu jest też niewielka informacja turystyczna gdzie udało nam się wynająć przewodnika. Za jednodniową trasę Banaue-Batad zapłaciliśmy 1200 peso, ale myślę, że po dłuższych negocjacjach dało się zbić do 1000 peso. Półgodzinny dojazd na punkt widokowy, a później na miejsce, w którym rozpoczęliśmy trekking to 200 peso za tryckl.

♥ Biblia backpackerów (Lonely Planet) będzie Wam wmawiać, że lepiej trekking rozpocząć w Batad, a skończyć w Banaue, ale nie wierzcie w to. Droga w przeciwnym (do naszego) kierunku wiedzie głównie w górę i jest o wiele mniej przyjemna. Poza tym idąc w tym samym kierunku co nasz jest mniejsza szansa, że ktoś będzie Wam „deptać” po nogach.

♥ W Batad jest wiele miejsc, w których można zorganizować nocleg i kolację. Ceny wahają się od 200 do 400 peso za łóżko w pokoju wieloosobowym lub od 300 do 700 peso za pokój dwuosobowy prywatny. Ceny posiłków są o wiele większe niż w Banaue czy Manili.

♥ W Batad raczej ciężko o zasięg czy Internet, ale w Banaue można skorzystać z jednej z kafejek internetowych.

♥ Z Batad do Banaue codziennie rano o godzinie 9 wyruszają jeepneye. Koszt 40 minutowego przejazdu to 150 peso (nie można się targować, cena ustalona z góry dla turystów). Jeżeli ktoś musi jechać szybciej lub zaśpi na jeepneya może wynająć trycykla za 500-1000 peso, w zależności od umiejętności targowania się.

♥ Do Manili busy wracają codziennie około godziny 18:00-20:00.

♥ Naszym zdaniem o wiele piękniejsze są tarasy w Batad, mimo, że to te w Banaue są uważane są za 8 cud świata.

/Filipiny odwiedziliśmy podczas naszej podróży poślubnej dookoła świata w 2015/2016 roku, ceny oraz godziny mogły ulec zmianie/